Του Αιδεσ. Πρωτ. π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

Απόσπασμα από το βιβλίο του «Αντιμετώπιση των Αιρέσεων. Προβληματική και Στρατηγική»

Η προσωπική σκέψη και κρίση σε θέματα που έχει πάρει θέση η εταιρεία «Σκοπιά», λογίζεται «τάση ατελών ανθρώπων», δηλαδή ατόμων που είναι ανώριμα πνευματικά. Η τάση αυτή, εμποδίζει την πνευματική πρόοδο, λέγει η «Σκο­πιά» γι’ αυτό και απαγορεύεται! (Σκοπιά 1959, σ. 349, βλ. Α. Αλεβιζοπούλου, Πίσω από το προσωπείο της Σκοπιάς, σ. 44. Επίσης Μια δι­κτατορία στο Μπρούκλιν. Η λατρεία της Σκο­πιάς, τόμος Β’, σ. 160-162).

Αν κάποιο θύμα τολμήσει να λειτουργήσει υπεύθυνα, σαν ελεύθερα σκεπτόμενο άτομο, «κινδυνεύει πνευματικά», γιατί οτιδήποτε κάνει η εταιρεία, «είναι για το καλό μας» ανταρσία σ’ αυτό που λέγει η κάνει η εταιρεία, λογίζεται «ανταρσία εναντίον του Ιεχωβά» (Σκοπιά 1956, σ. 270, βλ. Α. Αλεβιζοπούλου, Πίσω από το προσωπείο της Σκοπιάς, σ. 57. Πιο αναλυτικά βλ. «Μια δικτατορία στο Μπρούκλιν», σ. 150-239).

Στην περίπτωση τέτοιας «ανταρσίας» τίθενται σε εφαρμογή οι μηχανισμοί ψυχολογικής τρο­μοκρατίας και κοινωνικής εξουθένωσης του «αντάρτη». Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που θα ήθελε κανείς να ερευνήσει, να μελετήσει προσεκτικά την Αγία Γραφή, δεν θα είχε τον απαιτούμενο χρόνο. Οι απαιτήσεις της εταιρείας και τα λεγόμενα «κατώτατα όρια» που αναφέρο­νται στην «απόδοση» στο από σπίτι σε σπίτι έρ­γο, υπερβαίνουν τις δυνατότητες του ατόμου. Η «απόδοση» καταγράφεται σε ειδικό Δελτίο, που υποβάλλεται κάθε μήνα στη συνάθροιση.

Αν κάποιος δεν ανταποκριθεί στα «κατώτατα όρια», αυτό έχει συνέπειες για το «μέσο όρο» απόδοσης της συναθροίσεως στην οποία ανήκει και δέχεται ψυχολογική πίεση του «υπηρέτου α­γρού», γιατί και εκείνος με τη σειρά του πιέζεται από τον ανώτερο του στην ιεραρχία, εκείνος από τον αμέσως ανώτερο κ. ο. κ. Κάθε «αδελφός» αξιολογείται και εκτιμάται μέσα στην οργάνωση ανάλογα με τα νούμερα που καταγράφονται στο ατομικό του «Αρχείο Ευαγγελιζομένων».

Το ότι οι απαιτήσεις της οργάνωσης υπερβαί­νουν τις δυνατότητες και την αντοχή τού κάθε οπαδού, κατανοείται αν κανείς σκεφθεί πως υπο­χρεούται να μελετήσει τέσσερα τεύχη περιοδικών το μήνα, να προετοιμάσει πέντε εβδομαδιαίες συναθροίσεις, να λάβει μέρος σ’ αυτές, να κατα­ναλώσει τουλάχιστον δέκα ώρες το μήνα στον «αγρό» και να διευθύνει μία τουλάχιστον «Γραφι­κή μελέτη». Στις υποχρεώσεις αυτές προστίθενται οι συνελεύσεις περιοχής και περιφερείας και πολλές άλλες υποχρεώσεις. Ακόμη πρέπει κα­νείς να έχει ένα «κοσμικό επάγγελμα» για να συ­ντηρηθεί ο ίδιος και η οικογένειά του. Η εται­ρεία δεν αναλαμβάνει καμία υποχρέωση απέναντι στους σκλάβους της, οι οποίοι, σε αντίθεση με το παλαιό σύστημα δουλείας, υποχρεούνται να φροντίζουν και για τη συντήρησή τους.

Έτσι εξηγείται γιατί οι «μάρτυρες τού Ιεχωβά» ζουν στο άγχος να τα προλάβουν όλα και επειδή δεν το κατορθώνουν, δημιουργού­νται μέσα τους ενοχές απέναντι στον «Ιεχωβά», που παρ’ όλα αυτά τους ανέχεται. Δεν έχουν λοιπόν χρόνο για πρόσθετη έρευνα. Η εταιρεία «Σκοπιά» χρειάζεται φανατικούς οπαδούς, ικα­νούς για όλα. Αυτός είναι ο λόγος που τους υποχρεώνει να προβούν σε πράξεις που συν­δυάζονται με τρομακτικές προσωπικές ταλαιπω­ρίες και θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους και τη ζωή των ανήλικων παιδιών τους. Εδώ ανήκει η άρνηση της στρατιωτικής θητείας και της μετάγ­γισης του αίματος.

Πηγή: ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΣ» ΤΕΥΧΟΣ 10