(ἀπό τοῦ 2008)

Ἁμαξοστάσιον  Ἑλληνικοῦ.
Τ.Κ. 16 777, Ἑλληνικό.
Τηλ.-fax.: 210-9926.641.

Πανηγυρίζει: 26 Ἰουλίου.

Ἐφημέριος: Πρωτοπρ. Ἀλέξιος Φωτόπουλος.

Περιληπτικά Ἱστορικά στοιχεῖα

Νεοϊδρυθεῖσα Ἐνορία διά τοῦ ὑπ. ἀριθμ. 133/2008 Προεδρικοῦ Διατάγματος, ΦΕΚ 19/τ. Α΄/19-9-2008. 

      Τό ἐκκλησάκι τῆς Ἀγ. Παρασκευῆς κτίσθηκε κατά τίς μαρτυρίες, στά μέσα τοῦ 18ου αἰῶνα καί μαζί μέ ἄλλα ξωκλήσια κοσμούσαν τήν εὐρήτερη περιοχή τοῦ σημερινοῦ Δήμου Ἑλληνικοῦ. Εἶναι κτισμένο μέ πέτρα ἀπό μαστόρους τῆς ἐποχής του, μέ τίς καμπάνες του κατά τόν παραδοσιακό τρόπο κρεμασμένε στό δέντρο, μέ τό κεραμίδι του πού δέν ὑπάρχει σήμερα, τόν αὐλόγυρο μέ τούς αἰωνόβιους εὐκαλύπτους, δίνει στή γύρω καί δυστυχῶς ὑποβαθμισμένη περιοχή, σεμή καί ἀπέρριτη ὀμορφιά. 

      Χρησιμοποίθηκε ἀπό τούς κατοίκοις τῆς Κοινότητας Κομνηνῶν καί σήμερα συνοικίας Ἁγ. Παρασκευής ὄταν ἤλθαν, στήν πλειονότητά τους, πρόσφυγες ἀπό τόν Πόντο μετά τήν Μικρασιατική καταστροφή, τίς καθημερινές γιά Σχολείο καί τίς Κυριακές καί Ἑορτές γιά ἐκκλησιασμό τῶν κατοίκων.

      Στήν αὐλή πίσω ἀπό τό Ἱερό ὑπάρχουν καί σήμερα οἱ τάφοι τοῦ πρώτου Δασκάλου τῆς Κοινότητας Κομνηνῶν Ἀ. Οἰκονόμου καί τοῦ πρώτου Ἱερέα Κ. Ἰωσηφίδη πού συνόδευσαν τούς πρόσφυγες στή νέα τους πατρίδα.

      Ὄταν, πρίν ἀπό τό Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, οἱ κάτοικοι ὑποχρεωτικά ἐξαναγκάστηκαν νά ἐγκαταλείψουν τά σπίτια τους, γιά τήν κατασκευή τοῦ ἀεροδρομίου Ἑλληνικοῦ, ἐγκαταστάθηκαν στήν συνοικία αὐτῆ τῆς Ἁγ. Παρασκευής. Στή δεκαετία τοῦ 1950 στήν περιοχή ἐγκαταστάθηκαν ἡ Ἀμερικανική Βάση καί ἡ Ἐλληνική Ἀεροπορική Μονάδα 129 Πτέρυγα Ὑποστήριξής γιά τήν προστασία (;) τοῦ ἀεροδρομίου καί τῆς Βάσης καί τῆς δόθηκε καί τό Ἑκκλησάκι διά τῆς λειτουγικές καί λατρευτικές τῆς ἀνάγκες. Εὐτυχῶς το διατήρησαν καί τό συντήρησαν μέ ἀγάπη καί σεβασμό.

         Οἱ κάτοικοι τῆς συνοικίας εἶναι συνδεδεμένοι συναισθηματικά μέ τό Ἑκκλησάκι καί διεκδικοῦν ἀπό τότε τήν ἀπόδοσή του γιά τίς δικές τους λειτουργικές καί λατρευτικές τους ἀνάγκες. Πράγματι, τό 1989, ὁ τότε Ὑπουργός Ἐθν. Ἀμύνης κ. Ἰ. Χαραλαμπόπουλος δίνει στόν Ἐξωραἱστικό Σύλλογο «ΠΡΟΟΔΟΣ», τή χρήση τοῦ Ἱ. Ναοῦ γιά τίς ἀνάγκες τῶν κατοίκων. Ἀπό τότε καί μέχρι πτίν λίγα χρόνια, τό  Ἐκκλησάκι  λειτουργούσε στίς μεγάλες Ἑορτές καί τήν ἡμέρα τῆς Πανηγύρεώς του, τήν ἡμέρα μνήμης τῆς Ἁγ. Παρασκευῆς. Μετά ἀπό πολύχρονες πιέσεις τοῦ  Δήμου Ἑλληνικοῦ καί τῶν κατοίκων, ἀπεφάσισε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης κυρός Ἀγαθάγγελος (ὁποῦ ἀνοίκε  διοικητικά εἰς τήν ἐνιοιαία τότε Μητρόπολιν μέχρι τίς 27/6/2002) νά λειτουργεῖ τακτικά. 

       Γύρω στά τέλη τοῦ 1999 τό τμῆμα Πολιτισμοῦ τοῦ Δήμου Ἑλληνικοῦ, μετά τήν πρωτοφανή παρουσία του στήν αἰσθητική τοῦ χώρου τοῦ Δήμου Ἑλληνικοῦ, ζήτησε ἀπό τλην Ἀνώτατη Σχολή Καλῶν Τεχνῶν νά ἁγιογραφίσει τό Ἐκκλησάκι τῆς Ἀγίας Παρασκευῆς, ἐνῶ ἀπό τό Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ νά γνωμοδοτήσει γιά τήν ἰστορικῆ ἀξία του. Τό Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ παρεμβαίνει πρός τήν ΤΡΑΜ Α.Ε. καί ζητά ἐνημέρωση γιά τό ἀν «προβλέπεται νά περάσουν δίπλα ἀπό τήν Ἐκκλησία οἱ γραμμές τοῦ Τράμ» κί ἔστειλε στή συνέχεια ἀρχαιολόγο πού πιστοοιεί καί βεβαιώνει ὄτι τό Ἐκκλησάκι τῆς Ἀγ. Παρασκευῆς «ἀποτελεῖ μνημεῖο τῶν χρόνων τῆς ὕστερης Τουρκοκρατίας καί πιθανόν εἶναι κτισμένο στή θέση παλαιότερου Ναοῦ». Ἡ δέ σαρκοφάγος πίσω ἀπό τό ἱερό εἶναι τῆς Ἐλληνιστικῆς ἤ Ρωμαϊκῆς ἐποχῆς. Ἡ Ἀνώτατη Σχολῆ Καλῶν Τεχνῶν, γιά πρώτη φορά σέ Ἐκκλησάκι πού δέν ἔχει χαρτογραφηθεί καί ὄχι σέ μεγάλο Ναό ἤ Μητρόπολη, ἔστειλε 12 Φοιτητές καί Φοιτήτριες συνοδευόμενοι ἀπό τόν Καθηγητη κ. Σ. Γιαννούδη καί χωρίς ἀμοιβή ἁγιογραφοῦν τό Ἐκκλησάκι καταφέροντας ἔνα σπουδαίο καί ἀξιομνημόνευτο ἀποτέλεσμα.  

       Ἀπό τίς 28/6/2002 τό Ἐκκλησάκι ἀνήκει, κανονικώς καί νομίμως, εἰς τήν νέα Ἱερά Μητρόπολη Γλυφάδας. Ὀ Σεβ. Μητροπολίτης Γλυφάδας κ. Παῦλος τό προσάρτησε ὡς παρεκκλήσιον τοῦ Ἱ. Ναοῦ Μεταμορφώσεως Σωτῆρος Σουρμένων Ἑλληνικοῦ. Ἐπιθυμία καί στόχος τοῦ Σεβασμιωτάτου εἶναι νά γίνει τό Ἐκκλησάκι τῆς Ἁγ. Παρασκευῆς, Ἐνοριακός Ναός τῆς συνοικίας εὐελπιστόντας ἔτσι νά ἀξιοποιήσει καί νά ἀναβαθμίσει τήν ἰστορική ἀξία τοῦ Ἱεροῦ αὐτοῦ χώρου ἀλλά καί τῆς συνοικίας καί τῆς περιοχῆς γενικότερα.

       Τέλος ἀξιζει νά ἀναφερθεῖ, πώς σέ ἀπόσταση λίγων μέτρων ἀπό τό Ἐκκλησάκι τῆς Ἁγ. Παρασκευῆς καί κατά τήν διάκρεια τῶν προσφάτων ἐργασιῶν γιά τό ἀμαξοστάσιο τοῦ ΤΡΑΜ, ἤλθε στό φώς ἀνέλπιστης ἀξίας Κοιμητήριο πού κατά τούς ἐπιβλέποντες άρχαιολόγους «ἴσως νά εἶναι ἡ ἀρχαιολογική ἀποκάλυψη τοῦ 21ου αἰώνα». Ἐξαιρετικής ὀμορφιάς ἀνάγλυφα μέ τίς οἰκογένειές τους (πατέρας, γιός, ἐγγονός), μεταλλικό ἀγγεῖο πού γιά πρώτη φορά ἔρχεται στό φώς καί μοιάζει μέ ὑδρία-μεταφέρθηκε ἀμέσως στό Μουσείο τοῦ Πειραιά γιά καθαρισμό καί φύλαξη-ὑδρίες, ἀμφορεῖς καί ταφικλα ἀναθήματα πού αύτή τή στιγμή συντηρούνται, σαρκοφάγοι καί δρόνος ἐκπληκτικής τελειότητας. Οἱ ἐργασίες καί ἡ ἐλπίδες γιά τήν ἀνέρευση καί ἄλλων σημαντικῶν ευρημάτων συνεχίζονται....