Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Τά τελευταῖα χρόνια εἴμεθα θεατές μιᾶς προσπαθείας τοῦ τούρκου προέδρου Ἐρντογάν νά νεκραναστήσῃ τήν σουλτανική ὀθωμανική αὐτοκρατορία. Στά πλαίσια τῆς ἐργώδους αὐτῆς προσπαθείας του ἀπεφάσισε νά μετατρέψῃ σέ τζαμί τόν πανάγιο Ναό πού τιμᾶται εἰς δόξαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Σοφίας τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, ὁ ὁποῖος γι̉ αὐτό ὀνομάζεται "Ἅγία Σοφία".
Ὁ Ναός αὐτός ἐκτίσθη γιά πρώτη φορά ἀπό τόν ἅγιο καί μέγα αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο, διότι, ὅταν οἰκοδόμησε τήν Κωνσταντινούπολη, τήν ἀφιέρωσε στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ἀργότερα ὁ Ναός αὐτός ἐκτίσθη ἐξ ἀρχῆς ἀπό τόν μεγάλο αὐτοκράτορα Ἰουστινιανό μέ τήν μεγαλοπρεπῆ μορφή πού ὑπάρχει μέχρι σήμερα.
Μέσα σέ αὐτόν ἔγιναν οἱ στέψεις τῶν αὐτοκρατόρων καί οἱ δοξολογίες γιά τίς νίκες τους. Ἐκεῖ γιά πρώτη φορά ἐψάλη ὁ Ἀκάθιστος Ὕμνος, γιά νά εὐχαριστήσῃ ὁ λαός τοῦ Θεοῦ τήν Παναγία Μητέρα Του, ἡ Ὁποία ὡς ἀκαταμάχητος στρατηγός συνέτριψε τά πλοῖα τῶν Ἀβάρων, πού ἐπολιόρκουν τήν Πόλη. Ἐκεῖ, ὅμως, καί κυρίως ἐτελοῦντο ἐπί 1.000 χρόνια οἱ μυσταγωγικές Θ. Λειτουργίες, ἀνεπέμποντο οἱ δεήσεις καί οἱ παρακλήσεις καί ἔχεαν τά δάκρυα τῶν προγόνων μας. Ἐκεῖ ἦταν τό κέντρο τῆς πίστεως καί τῆς ζωῆς ὅλων τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν. Ἀλλά, ὅπως εὔστοχα παρατηρεῖ ὁ καθηγητής κ. Βλάσιος Φειδᾶς, "στήν Ἁγία Σοφία δέν ἔχει ἀκόμη τελειώσει ἡ διακοπεῖσα κατά τήν ἅλωση αἰώνια Θ. Λειτουργία. Συνεχίζεται μυστικῶς σέ ὅλες τίς Ἁγίες Σοφίες ὅλων τῶν ὀρθοδόξων λαῶν γιά νά ἀκτινοβολοῦν τό φῶς τους, ὅπως οἱ ἀκτίνες τοῦ ἡλίου, στήν κοινή πηγή τους, τήν Ἁγία Σοφία τῆς Κωνσταντινουπόλεως".
"Κρίμασιν οἷς οἷδε Κύριος", ὅμως, "ἡ Πόλις ἑάλω". Ἔπεσε στά χέρια τῶν τούρκων. Καί μαζί της ἁλώθη καί ἡ Ἁγία Σοφία. Καί ἀπό Ναός τοῦ Θεοῦ μετετράπη σέ τέμενος λατρείας τοῦ ἀντιθέου γιά 500 περίπου χρόνια. Ἀλλά, καί ὅταν ὁ Κεμάλ Ἀττατούρκ ἔπαυσε τήν λειτουργία του ὡς τζαμιοῦ, τόν μετέτρεψε σέ μουσεῖο. Καί ἐθαύμαζε μέν κάποιος τό σπουδαῖο ἀρχιτεκτόνημα καί τά ἐξαιρετικά ψηφιδωτά του καί ὅ,τι ἄλλο εἶχε ἀπομείνει μετά τίς ἀλλεπάληλες λεηλασίες του, ἀλλά δέν ἠμποροῦσε νά προσευχηθῇ. Καί τώρα ὁ Ἐρντογάν τόν μετέτρεψε καί πάλι σέ τζαμί. Καί θά πάη ὁ ἴδιος νά προσευχηθῇ ἐκεῖ στίς 24 Ἰουλίου, τήν ἡμέρα δηλαδή κατά τήν ὁποία ὑπεγράφη ἡ Συνθήκη τῆς Λωζάνης τό 1923 καί καθώρισε τά σύνορα Ἑλλάδας καί Τουρκίας. Εἶναι προφανές, ὅτι ἡ ἐπιλογή τῆς ἡμέρας αὐτῆς εἶναι συμβολική καί θέλει νά δώση τό μήνυμα, ὅτι αὐτός, ὡς νέος σουλτάν Μωάμεθ ὁ Πορθητής, θά ἐπιδιώξῃ ἀνατροπή τών ὅσων θεωρεῖ, ὅτι ἐγένοντο εἰς βάρος τῆς χώρας του.
Ἡ ἐκ νέου μετατροπή τῆς Ἁγίας Σοφίας σέ τζαμί μᾶς πονᾶ. Μᾶς λυπεῖ ἰδιαίτερα. Ἡ θλίψη ὅλων μας εἶναι μεγάλη. Διότι χτυπιέται γιά ἄλλη μιά φορά ἡ καρδιά τῆς πνευματικῆς καί τῆς ἐθνικῆς μας ὑπάρξεως, ἐφ̉ ὅσον ὁ Ναός αὐτός εἶναι τό σύμβολο τῆς δόξης μας, ὡς Χριστιανῶν καί ὡς Ἑλλήνων.
Σκέπτομαι, ὅμως, ὅτι αὐτή ἡ βεβήλωσις τοῦ Ναοῦ τοῦ Θεοῦ μήπως προέρχεται ἀπό τίς ἁμαρτίες τῶν Χριστιανῶν; Διότι καί ὁ Ναός τοῦ Σολομῶντος ἐβεβηλώθη ἀπό τίς ἁμαρτίες τῶν Ἰσραηλιτῶν. Ἐμεῖς διαμαρτυρόμεθα μέν διότι ὁ Ναός δέν θά ἐξακολουθῇ νά εἶναι μουσεῖο καί μνημεῖο παγκοσμίου πνευματικῆς κληρονομιᾶς. Ὅμως ὁ Ναός ἐκτίσθη γιά νά δοξολογῆται ὁ Θεός καί γιά νά προσφέρεται μέσα σέ αὐτόν ἡ ἀναίμακτος θυσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ γιά τήν σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου, ὄχι γιά νά εἶναι μουσεῖο. Γιά τήν ἀπώλεια αὐτή ἔπρεπε νά θλιβώμεθα. Καί ἔπρεπε ἐν μετανοίᾳ νά παρακαλοῦμε τόν εὔσπλαχνο Θεό νά μᾶς ἐλεήσῃ καί νά μᾶς δώσῃ τήν εὐλογία Του, γιά νά Τοῦ προσφέρουμε καί πάλι αἶνο καί δοξολογία καί "θυσίας πνευματικάς" στόν ἅγιο Οἶκό Του.
Γι̉ αὐτό θεωρῶ, ὅτι πρέπει νά γίνῃ πανδημία προσευχῆς. Καί σᾶς καλῶ ὅλους, τήν ὥρα πού ὁ Ἐρντογάν θά ἐκστομίζῃ ὕβρη κατά τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, τήν Παρασκευή, 24 Ἰουλίου καί ὥρα 830 τό ἀπόγευμα, νά τελέσουμε ἱερά ἀγρυπνία στόν Μητροπολιτικό μας Ἱ. Ναό Ἁγ. Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Γλυφάδας, γιά νά παρακαλέσωμε τόν Θεό καί τήν Παναγία Μητέρα Του νά ἐπιβλέψῃ ἐπί τήν ταπείνωσή μας, νά μᾶς ἐλεήσῃ κατά τήν ἄπειρο εὐσπλαχνία Του, νά μᾶς διαφυλάξῃ ἀπό πάσης ἐπιβουλῆς ἀλλοτρίων καί νά ἐλευθερώσῃ τόν Ναό τῆς Ἁγίας τοῦ Θεοῦ Σοφίας "ἐκ παντοίων κινδύνων." Στήν ἀγρυπνία θά ψαλῇ ὁ Ἑσπερινός, ἡ Μεγάλη Παράκλησις, ὁ Ὄρθρος τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου – εἰς τόν ὁποῖο δυστυχῶς ἐφέτος δέν εἴχετε τήν δυνατότητα νά συμμετάσχετε καί ἐν συνεχείᾳ θά τελεσθῇ ἡ Θ. Λειτουργία.